„Osteopatia czaszkowo-krzyżowa jest bardzo korzystna dla mojego dziecka. Polecam wszystkim rodzicom, którzy szukają pomocy dla dzieci z autyzmem; każde dziecko zaczyna reagować inaczej.”
„Poprzedni terapeuta pracował „nad” naszą córką, tworząc rodzaj uzależnienia od siebie. Terapeuta czaszkowo-krzyżowy pracował „wraz z” naszą córką, dzięki czemu nabyła znacznie więcej umiejętności obchodzenia się ze swoimi emocjami. Córka poczyniła znacznie większe postępy z drugim terapeutą.”
„Byliśmy bardzo, bardzo zadowoleni z działania terapii czaszkowo-krzyżowej, która niezwykle poprawiła jakość życia naszego wnuka.”
„Jesteśmy BARDZO wdzięczni, że mogliśmy odkryć osteopatię czaszkowo-krzyżową. Niesamowita jest możliwość codziennego obserwowania zmian.”
„Już pierwszego dnia podczas terapii za pomocą osteopatii czaszkowo-krzyżowej mój syn utrzymywał przez prawie całą sesję kontakt wzrokowy z terapeutą. Ten dzień był początkiem nawiązania przez niego kontaktu wzrokowego. Jest to naprawdę niesamowite!"
Przytoczone powyżej cytaty pochodzą z artykułu [1] poświęconego badaniu wpływu osteopatii czaszkowo-krzyżowej na różne aspekty funkcjonowania osób z autyzmem w ocenie samych pacjentów ich rodziców oraz terapeutów.
Podejście do terapii czaszki w osteopatii
Podejście do terapii czaszki w osteopatii sięga jej początków opracowanych przez A.T. Stilla. Zostało ono następnie w latach dwudziestych XX w. rozwinięte przez W.G. Sutherlanda w integralną część osteopatii zwaną podejściem czaszkowo-krzyżowym.
W późnych latach sześćdziesiątych XX w. Upledger jeszcze bardziej rozwinął tzw. osteopatię czaszkową, uprzystępniając ją szerokiemu gronu zainteresowanych, tworząc protokół dziesięciu kroków oraz w znacznej mierze koncentrując się na kwestiach emocjonalnych w podejściu czaszkowym. Jego zasługą jest m. in. praca z symbolami, ugruntowanie pojęcia cysty energetycznej oraz uwolnienia somato-emocjonalnego.
Przeprowadzone przez Upledgera badanie pilotażowe opisane już w 1978 r. wykazało związek pomiędzy stopniem nasilenia objawów behawioralnych autyzmu a restrykcjami (zaburzeniami) opon mózgowo-rdzeniowych.
Upledger pisał: „Wydaje się, że wszystkie dzieci z autyzmem mają bardzo napięty układ opon wewnątrzczaszkowych. U żadnego z nich nie stwierdziłem więcej niż dwóch prawidłowych parametrów ruchu czaszkowego, spośród ocenianych dziewiętnastu. Odniosłem wrażenie, że w układzie czaszkowo-krzyżowym dziecka z autyzmem kryje się ogromna energia. Stara się ona przeciwdziałać systemowi błon i kości czaszki, który jest zbyt ciasny dla mózgu w trakcie jego wzrostu. Wydawało mi się, że coś uniemożliwia oponom przystosowanie się do procesu wzrostu, podyktowanego genetycznie.” [2]
Upledger zasugerował także związek pomiędzy zaburzeniem rytmu czaszkowo-krzyżowego a objawami autyzmu i wykorzystywał ten parametr zarówno diagnostycznie, jak i terapeutycznie.
Pracą z dziećmi z autyzmem i innego rodzaju problemami rozwojowymi zajmowała się także dr Viola Frymann, a jej spostrzeżenia można znaleźć w artykule Effect of Osteopathic Medical Management on Neurologic Development in Children [3] oraz w Pismach zebranych [4].
W pracy z osobami z autyzmem stosowane jest również podejście osteopatii biodynamicznej. Wyniki opublikowane w „International Journal of Physical and Social Sciences” wskazują na pozytywny wpływ tej formy terapii u młodych dorosłych z autyzmem na umiejętności społeczne, mówienie oraz świadomość poznawczą. [5]
We wspomnianym na początku badaniu stwierdzono pozytywny wpływ osteopatii czaszkowo-krzyżowej u dzieci z autyzmem na zachowanie, funkcje biologiczne, funkcje poznawcze, komunikację, reakcje sensoryczne, umiejętności społeczne oraz stabilność emocjonalną. [1]
Interesujesz się tematem osteopatii od strony zawodowej? Jeśli myślisz o rozpoczęciu własnej praktyki i szukasz szkoleń prowadzonych przez doświadczonych specjalistów, zobacz, co oferuje Akademia Osteopatii:
[1] Kratz SV, Kerr J, Porter L. The use of CranioSacral therapy for Autism Spectrum Disorders: Benefits from the viewpoints of parents, clients, and therapists. J Bodyw Mov Ther. 2017 Jan;21(1):19-29.
[2] John E.; Vredevoogd, Jon Upledger: Craniosacral Therapy, California, U.s.a.: Eastland Press, 1983
[3] Fryman, Viola M., Carney, Richard E. and Springall, Peter. "Effect of osteopathic medical management on neurologic development in children" Journal of Osteopathic Medicine, vol. 92, no. 6, 1992, pp. 729-729.
[4] Fryman, Viola M. The collected papers of Viola M. Frymann: Legacy of osteopathy to children
[5] Priyanka, M. B. "Effectiveness of Biodynamic Craniosacral Therapy on Emerging Adults with Autism." International Journal of Physical and Social Sciences 5.7 (2015): 68-80.
