Aktualności

Omdlenia wazowagalne — opis przypadku

W dzisiejszym artykule zajmiemy się opisem przypadku z pogranicza kilku specjalizacji medycyny, wymagającym w związku z tym podejścia interdyscyplinarnego. Naszym zdaniem w wielu sytuacjach całościowa wizja człowieka charakterystyczna dla osteopatii może przyczynić się do złagodzenia dolegliwości i wdrożenia terapii przyczynowej.

 

Do gabinetu osteopatycznego zgłosiła się kobieta w wieku 33 lat, która od ponad 10 lat cierpi z powodu sporadycznych, krótkotrwałych omdleń. Dochodzi do nich głównie podczas zmiany pozycji z leżącej lub siedzącej na stojącą. Czasami omdlenia zdarzają się podczas oddawania moczu. W niektórych przypadkach poprzedza je ból głowy i lekkie zawroty, a także uczucie osłabienia, nudności, niewyraźne widzenie i zblednięcie. Omdlenie trwa krótko, do kilku minut, po czym dochodzi do spontanicznego odzyskania przytomności. 

 

U pacjentki wykonano podstawowe badania laboratoryjne i neurologiczne oraz rentgen odcinka szyjnego kręgosłupa, które nie wykazały nieprawidłowości mogących tłumaczyć zgłaszane problemy. Pacjentka była pod kontrolą kardiologa, który zdiagnozował omdlenia wazowagalne (synkopę wazowagalną). Ze względu na występowanie zaburzeń rytmu serca pacjentka została poddana zabiegowi ablacji. Zastosowane leczenie zabiegowe oraz farmakologiczne nie przyczyniło się do zmniejszenia częstotliwości omdleń. Jako doraźne rozwiązanie problemu lekarz zalecił noszenie rajstop uciskowych w celu zapobiegania nadmiernemu ortostatycznemu odpływowi krwi do kończyn dolnych; w rezultacie postępowanie to miało prowadzić do ograniczenia hipoperfuzji ośrodkowego układu nerwowego.

 

Zobacz także: Ból kręgosłupa i pleców - osteopatia jako szansa na pozbycie się bólu

 

Wywiad osteopatyczny z pacjentką

Podczas wywiadu osteopatycznego uzyskano informację o dwóch istotnych wypadkach pacjentki.

 

Jeden miał miejsce w dzieciństwie (uderzenie huśtawką), drugi około 12 lat temu (wypadek samochodowy z urazem typu smagnięcie biczem). 

  • W badaniu czaszkowym stwierdzono lezję podstawy czaszki w zgięciu bocznym-rotacji, blokadę membranową (worka oponowego) na poziomie górnych segmentów szyjnych i środkowych piersiowych.
  • W badaniu parietalnym stwierdzono blokadę na poziomie C0-C1, C3-C4, Th4-Th5, blokadę pierwszego żebra, napięcie blaszki przedkręgowej i przedtchawiczej powięzi szyjnej, wzmożone napięcie mostka i okolicy śródpiersia, asymetrię pracy dolnych żeber i przepony. 
  • W badaniu wisceralnym stwierdzono zaburzenia napięcia w okolicy nadbrzusza. 

 

Po wykonaniu testów bezpieczeństwa dla górnego odcinka szyjnego i zmierzeniu ciśnienia oraz tętna osteopata dokonał odblokowania segmentów szyjnych i piersiowych. Wykorzystując bezpośrednie techniki powięziowe, znormalizował napięcie na powięzi szyjnej, w tym na pochewkach naczyń szyjnych (głównie z myślą o baroreceptorach oraz przebiegu nerwu błędnego). Znormalizowane zostało napięcie w okolicy mostka i śródpiersia również z myślą o tkankach otaczających pnie tętnicze i receptory (sploty naczyniowe), jak również o przebiegu nerwu błędnego.

 

Zobacz także: Kilka słów o komunikacji - mówić językiem pacjenta i zrozumieć jego język 

 

W terapii wisceralnej znormalizowano napięcia w okolicy żołądka, głównie w celu zmniejszenia negatywnej aferentacji autonomicznego układu nerwowego.  

 

W pracy czaszkowej usunięto wzorzec lezji (pracą pośrednią) oraz fiksację worka oponowego (technikami biokinetycznymi). Techniki czaszkowe zastosowano również do zrównoważenia ścięgna centralnego i przepony. 

 

Uzupełnieniem pracy osteopatycznej był „reset” kinezjologiczny układu autonomicznego (poprzez pracę na gałkach ocznych) oraz terapia refleksologiczna na strefach odruchowych serca, tętnic szyjnych, kręgosłupa szyjnego i podstawy czaszki.

 

Okres od przeprowadzenia terapii jest zbyt krótki dla ostatecznej oceny jej powodzenia. Zgodnie z subiektywnymi odczuciami pacjentki nasilenie i częstotliwość dolegliwości zmniejszyła się. Pacjentka jest zdecydowana, aby kontynuować terapię osteopatyczną. O ile podejście medyczne skupione było na wprowadzeniu zmian w strukturze (ablacja) oraz „zastąpieniu” funkcji (pończochy uciskowe), o tyle terapia osteopatyczna miała głównie na celu usunięcie restrykcji utrudniających właściwe funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego. Zgodnie z nazwą „omdlenia wazowagalne” układ krążenia znajduje się pod kontrolą wegetatywną, przy czym istotną rolę regulacyjną odgrywa także nerw błędny (n. vagus). 

 

Przytoczony przykład pokazuje nieco inne (mniej lokalne) podejście do problemu niż w przypadku standardowego protokołu medycznego. Mamy nadzieję, że osteopatyczne uzupełnienie leczenia pozwoli pacjentce na osiągnięcie znacznej poprawy funkcjonowania i jakości życia.   

 

Więcej na ten temat znajdziesz na naszych zajęciach, które prowadzi Akademia Osteopatii lub naszym blogu o osteopatii i nie tylko poświęconym tego typu zagadnieniom

Program nauczania

Program edukacyjny Akademii oparty jest o standardy stosowane w największych szkołach osteopatycznych na świecie i obejmuje ponad 2 tys. godzin dydaktycznych realizowanych przez 44 seminaria w trakcie 4,5-letniego cyklu nauczania.

Dowiedz się więcej

Osteopata D.O.

Po ukończeniu 4,5 letniego trybu nauczania, otrzymujesz możliwość napisania pracy dyplomowej i uzyskania Certyfikowanego Osteopaty D.O.

Dowiedz się więcej

Lokalizacja

Akademia Osteopatii działa w: Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Wrocławiu oraz Gdańsku.

Dowiedz się więcej
 
Kontakt

Potrzebujesz więcej informacji?

Biuro

ul. Marcelińska 92, 60-324 Poznań,
(+48) 606 306 122, (+48) 668 378 419
(+48) 668 641 708
kontakt@akademiaosteopatii.pl
Wtorek - Piątek 9:00 - 16:00

SOCIAL MEDIA

Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Akademia Osteopatii z siedzibą w Poznaniu przy ul. Marcelińskiej 92, NIP 7361517194. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Pani/Pana danych osobowych znajdują się w Regulaminie oraz Polityce Prywatności.
Regulamin sklepu internetowego znajduje się tutaj.