Osteopatia jest pomocna w funkcjonalnych problemach trawiennych, w tym w ptozie żołądka oraz określonych rodzajach przepuklin rozworu przełykowego oraz w chorobie refluksowej, a także w mięśniowo-szkieletowych manifestacjach dolegliwości żołądka.
W dzisiejszym artykule przedstawimy garść informacji o żołądku, które mogą być przydatne dla pacjentów i dla terapeutów.
Unerwienie współczulne żołądka pochodzi z segmentów Th5-Th9. Problemy funkcjonalne żołądka mogą przyczyniać się do wzmożonego napięcia mięśniowego w środkowym odcinku piersiowym (głównie po stronie lewej) oraz występowania blokad stawowych kręgosłupa oraz żeber na tym poziomie.
Dolegliwości bólowe żołądka mogą manifestować się lokalnie w lewym obszarze podżebrowym oraz w linii pośrodkowej pomiędzy pępkiem i wyrostkiem mieczykowatym. Możliwe jest także występowanie napięcia i bólu przeniesionego, głównie w okolicy lewej łopatki i lewego barku. Ból ten jest odczuwany zwykle po jedzeniu i jest niezależny od wykonywanych czynności (ból niemechaniczny).
Do różnicowania dolegliwości przeniesionych z żołądka na poziom barku (ograniczenia ruchomości i bólu), można wykorzystać opisany już przez nas test inhibicji.
Pacjent prezentuje bolesny i/lub ograniczony ruch kończyny górnej. Następnie manualnie podciąga żołądek w kierunku dogłowowym. Zmniejszenie dolegliwości i/lub poprawa zakresu ruchomości świadczy o zaangażowaniu żołądka i okolicznych struktur w problem pacjenta.
Pożywienie przebywa w żołądku od 1 do 3 godzin (w zależności od jego składu). Objawy trawienne oraz ze strony układu mięśniowo-szkieletowego występujące w tym czasie mogą świadczyć o problemie żołądka.
W przypadku nagłej utraty krwi (np. w wyniku pęknięcia wrzodu żołądka) pojawiają się wymioty przypominające fusy od kawy. W przypadku podkrwawiania z żołądka może występować tzw. kał smolisty. Krew jest rozkładana w żołądku i przechodzi wówczas przez cały układ pokarmowy. Jeżeli krwawienie zachodzi w dystalnych częściach układu pokarmowego, stolec nie ma zazwyczaj czarnego zabarwienia.
Często w przypadku żołądka mówi się o nadkwasocie, rzadziej wspominając o niedokwasocie.
Chociaż może wydawać się to zdumiewające, objawy typu zgaga, odbijanie się, pieczenie, nieprzyjemny posmak i zapach z ust mogą być często przyczyną niedokwasoty (hipochlorydii) a nie nadkwasoty (hiperchlorydii).
Zła diagnoza może w znacznym stopniu przyczynić się do przewlekłości problemu i negatywnych następstw. Celem zorientowania się w naturze dolegliwości można wykonać prosty test. Do jego przeprowadzenia konieczna jest niepełna szklanka letniej wody i łyżeczka sody oczyszczonej. Po rozpuszczeniu sody w wodzie należy wypić dwa-trzy łyki tak przygotowanego roztworu. W prawidłowej sytuacji kwas znajdujący się w żołądku zneutralizuje zasadowy odczyn sody. Uwolni się wówczas dwutlenek węgla, który powoduje odbicie się gazem. Brak reakcji pod postacią odbicia bezpośrednio po wypiciu roztworu może świadczyć o zbyt małym zakwaszeniu żołądka.
Ph w żołądku musi być bardzo kwaśne. Jest ono niesprzyjające dla drobnoustrojów i chroni przed ich wtargnięciem. Jest ono także niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania enzymów trawiennych i czynnika wewnętrznego, koniecznego do wchłaniania witaminy B12. Nadużywanie środków zobojętniających kwas żołądkowy lub hamujących jego wydzielanie, gdy nie ma ku temu wskazań medycznych (np. wrzodów), może nie tylko zaburzać procesy trawienne, lecz również wchłanianie, a także narażać na ewentualne infekcje układu trawiennego.
Tak jak różne są typologie ciała i układu wegetatywnego, tak samo różne mogą być typy żołądka.
Oprócz żołądka normotonicznego wyróżnia się żołądek hipertoniczny i hipotoniczny.
Żołądek hipertoniczny jest nadmiernie napięty. Pracuje bardzo szybko, a treść pokarmowa opuszcza go po niecałkowitej obróbce. Wynikiem mogą być biegunki, a nawet wydalanie niestrawionych resztek pokarmu. Żołądek hipotoniczny jest rozciągnięty i leniwy. Trawi powoli, a zalegające w nim białka mogą podlegać procesom gnilnym. Wypróżnienia są rzadkie, mogą występować zaparcia. W określonych przypadkach pojawia się halitoza (nieprzyjemny zapach z ust).
Osteopatia jest pomocna w funkcjonalnych problemach trawiennych, w tym w ptozie żołądka oraz określonych rodzajach przepuklin rozworu przełykowego oraz w chorobie refluksowej, a także w mięśniowo-szkieletowych manifestacjach dolegliwości żołądka.
Oddziaływanie osteopatyczne zawsze poprzedzone jest diagnostyką, ustaleniem wskazań i przeciwwskazań do terapii. Często zalecana może być współpraca interdyscyplinarna pozwalająca na zmianę diety, nawyków żywieniowych oraz wypracowanie strategii radzenia sobie ze stresem
Zainteresował Cię ten temat? Czujesz, że jest to coś dla Ciebie? Chcesz połączyć swoją praktykę lekarską z nowoczesną metodą terapii? Zapoznaj się z naszymi kursami w Akademii Osteopatii:
